Doorgaan naar hoofdcontent

Ik heb je luier nog verschoond

​Iedereen die in een familiebedrijf is opgegroeid kent deze opmerking wel. Meestal lief bedoeld maar soms ook een beetje als steek onder water om te laten weten dat degene langer meeloopt dan jij. 

Voor de beeldvorming is het een leuk gezegde. Maar het zegt niets, en kan soms in de weg zitten, deze overtuiging dat jij meer ervaren bent of langer meeloopt. Want wat bedoel je ermee? Het zegt alleen dat iemand jonger is. En niet meer dan dat.

Ik dacht eraan toen ik een paar weken geleden in de auto zat naar een afspraak met Rianne. Zij werkt alweer jaren in het transportbedrijf van haar familie en ik ken haar nog van toen zij “klein” was. Ze solliciteerde als 15-jarige puber bij mij in de winkel. Ze kwam op de fiets met krukken in haar handen aan, want ze had iets gekneusd, maar ze kwam toch. Niet afbellen en ze zei; ik kan ook gewoon meteen beginnen hoor. Ik verzin wel een oplossing. Je begrijpt; ik dacht meteen die Rianne die komt er wel. 

Jarenlang werkte ze bij ons, en ze stond vaak in Amsterdam en reed dan met mij mee. Dus week in week uit, wachtte ik voor het hek van het transportbedrijf op haar. En nu stond ik voor datzelfde transportbedrijf. Alleen de tijd was anders. Zij was mijn potentiële opdrachtgever ik was de “nieuweling” die bij haar inspiratie, informatie en misschien wel werk kwam vragen. En dat vind ik zo geweldig! 

Vroeger was vroeger en nu is nu. Ik ben trots op de vrouw die zij is geworden als volwassene en ik vind het leuk dat haar baantje bij de bakker mede gezorgd heeft voor de basis in haar carrière. We spreken dat ook uit en lachen erom, en kijken er trots op terug. Maar daarna gaan we verder als gelijken, niet meer, weet je wel, niet meer ik was vroeger jouw “baas” want dat is geweest. Dat was een ander boek. En we werken nu allebei aan een nieuw boek in ons leven.

Dit soort momenten maken mij dankbaar voor mijn netwerk, in deze tijd, waarin ik toch gewoon overnieuw moet beginnen. Mijn netwerk vol met geweldig leuke mensen, hele ervaren ondernemers/mensen die al op het pensioen aanlopen, of nog midden in hun carrière zitten. Maar ik leer misschien nog wel het meest van de jongelui. De mensen die anders denken dan wij, die vernieuwend zijn, die nog aan het begin staan van alles wat komen gaat, en nog niet getekend zijn door ervaringen. Heerlijk! 

Rianne bedankt voor alle inzichten en je openheid, ik wist het toen al, en nu zeker; jij komt er wel! 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ook aardige mensen gaan failliet

  Geloof mij, failliet gaan is een hele toestand. Ik zou het je niet aanraden .. maar als het moet, doe het dan wel. Failliet gaan is een bedrijfseconomische beslissing die je neemt als je alle stenen omgedraaid hebt, alle dubbeltjes en kwartjes opnieuw heb geteld, en tot de conclusie komt dat je bedrijf niet meer financieel gezond genoeg is om een goede toekomst tegemoet te gaan.     Maar de afgelopen weken heb ik ook gemerkt dat failliet gaan nog maar al te vaak word vastgeknoopt aan draken van ondernemers, die overal een zooitje van maken, niet te vertrouwen zijn, en een spoor van ellende achter laten. Of aan mensen die al jaren aan het trekken zijn aan een dood paard met alle ellende in financi ë le en emotionele zin voor zichzelf en hun omgeving.    De eerst genoemde ondernemer valt wat mij betreft onder de slechte mensen en die hou je altijd en overal. Daar hebben we het maar niet over. De tweede ondernemer bewonder ik om zijn of haar doorzettingsvermogen, als dat de reden is. Wa
3 reacties
Meer lezen

Morgen kan alles anders zijn

Het leven is onvoorspelbaar en je weet nooit hoe het loopt, als je daar rekening mee houd valt het altijd mee. En zelfs al valt het allemaal wel heel erg tegen, dan ook komen er daarna weer mooie nieuwe dingen. En als het allemaal tegen valt .. dan zie je dingen ook weer anders. Ik ben bijvoorbeeld nu extra blij dat we altijd onze concurrenten als collega’s hebben gezien. Aardige mensen, hardwerkend net als wij zelf, die het beter proberen te doen als wij. En wij natuurlijk beter dan hen. Want uiteindelijk vecht je allemaal voor je eigen toko. Dat is wat je passie, je levenswerk is. Je gaat geen brood halen bij de concurrent, en je stuurt de klant er niet heen voor wat je zelf ook hebt. Je deelt ook zijn vacatures niet, want je bent ook niet gekke Gerrit. Maar je loopt elkaar niet voorbij en je bent er voor elkaar als het nodig is, met sommigen drink je zelf af en toe eens koffie en heb je nog een betere klik.  Je bent je daar niet per se bewust van tot met moment komt waarop je eigen
2 reacties
Meer lezen

Pas jij wel in het juiste hokje?

Heel erg vroeger toen we nog sms’ ten had ik altijd een peperdure telefoonrekening. Ik sms’te met alle medewerkers wie er kon werken. Lang leve app zeggen we maar. In die tijd konden kinderen abonnementen afsluiten met 1000 sms jes gratis en bij mijn zakelijke abonnent was dat niet mogelijk. Ik snap het tot op de dag van vandaag nog steeds niet. Ik paste niet in het goede hokje denk ik. Nu jaren later voel ik mij hetzelfde als het gaat om financieringen. Oversluiten, aanbouwen, uitbouwen, scheiden, ook ondernemers hebben een privé leven weer nog wel eens wat gebeurt. Maar wat zijn we anders dan onze werknemers! Ik denk dat ze voor “ ons soort” gewoon nog geen hokje verzonnen hebben.  Als je een salaris strook van een werkgever hebt, met en werkgeversverklaring erbij. Dan ga je met de bank in gesprek en krijg je je hypotheek als je inkomen het toelaat. En klaar is Kees.  Maar als je ondernemer bent .. o wee! Dan telt dat salaris niet wat je jezelf elke maand kunt uitkeren, al jare
Een reactie posten
Meer lezen