Greetje van de bakker

Het leven is onvoorspelbaar en je weet nooit hoe het loopt, als je daar rekening mee houd valt het altijd mee. En zelfs al valt het allemaal wel heel erg tegen, dan ook komen er daarna weer mooie nieuwe dingen. En als het allemaal tegen valt .. dan zie je dingen ook weer anders. Ik ben bijvoorbeeld nu extra blij dat we altijd onze concurrenten als collega’s hebben gezien. Aardige mensen, hardwerkend net als wij zelf, die het beter proberen te doen als wij. En wij natuurlijk beter dan hen. Want uiteindelijk vecht je allemaal voor je eigen toko. Dat is wat je passie, je levenswerk is. Je gaat geen brood halen bij de concurrent, en je stuurt de klant er niet heen voor wat je zelf ook hebt. Je deelt ook zijn vacatures niet, want je bent ook niet gekke Gerrit. Maar je loopt elkaar niet voorbij en je bent er voor elkaar als het nodig is, met sommigen drink je zelf af en toe eens koffie en heb je nog een betere klik.  Je bent je daar niet per se bewust van tot met moment komt waarop je eigen

Vorig jaar sloot onze laatste dorpswinkel (Rikkies Ilpendam) waar wij leverden de deuren, in de jaren 80/90 had onze vader er nog een tiental als klant. De meesten gesloten omdat de ondernemer met pensioen ging. Altijd hard gewerkt en zuinig geleefd. Huis afgelost en een loods of winkel om te verhuren dus dan kon dat gelukkig wel. Overname was niet mogelijk. Als er al een opvolger zin in had om 6 dagen in de week 50 weken per jaar in de dorpswinkel te staan, bleek het economisch niet meer haalbaar als je en pand moest huren of kopen. Ook was het klantenbestand veranderd en lieten de meeste dorpelingen de boodschappen bezorgen. Of erger nog; ze brachten en haalden hun pakketten, gebruikten de pin of OV chip automaat of kochten een kraslot. Daar verdient de dorpswinkel net niks aan. Als de winkelier echt mazzel had haalden klanten doodleuk een pakket van de online wijnboer bij je op terwijl jij een schap vol wijn had. Maar kennelijk niet de goeie soort?  Begrijp mij niet verkeerd ik ben