Vorig jaar sloot onze laatste dorpswinkel (Rikkies Ilpendam) waar wij leverden de deuren, in de jaren 80/90 had onze vader er nog een tiental als klant. De meesten gesloten omdat de ondernemer met pensioen ging. Altijd hard gewerkt en zuinig geleefd. Huis afgelost en een loods of winkel om te verhuren dus dan kon dat gelukkig wel. Overname was niet mogelijk. Als er al een opvolger zin in had om 6 dagen in de week 50 weken per jaar in de dorpswinkel te staan, bleek het economisch niet meer haalbaar als je en pand moest huren of kopen. Ook was het klantenbestand veranderd en lieten de meeste dorpelingen de boodschappen bezorgen. Of erger nog; ze brachten en haalden hun pakketten, gebruikten de pin of OV chip automaat of kochten een kraslot. Daar verdient de dorpswinkel net niks aan. Als de winkelier echt mazzel had haalden klanten doodleuk een pakket van de online wijnboer bij je op terwijl jij een schap vol wijn had. Maar kennelijk niet de goeie soort?
Begrijp mij niet verkeerd ik ben erg van de vrije markt dus als jij die wijn lekkerder vind, of de ondernemer leuker op insta, of goedkoper, dan mag je natuurlijk die wijn bestellen bij de internet aanbieder. Maar asjeblieft! Klaag dan niet als de dorpswinkel ermee stopt. Want ook dat is de markt.
Werk jij voor niks? Werk jij 7 dagen in de week? Nee? Verwacht dat dan ook niet van een ander. Wees blij als iemand dat wel heel erg leuk vind! Pensioen was een reden van stoppen maar ook voor velen financiële haalbaarheid, of simpelweg het feit dat 7 dagen werken nog niet genoeg was. Een goede winkelier is vriendelijk en gedienstig, maar je moet ook van vele andere markten thuis zijn, financieel, personeelszaken, marketing, inkoop, onroerend goed en als laatste mazzel hebben dat er geen medewerker langdurig ziek word in je kleine winkeltje, en je moet ook nog bereid zijn om minimaal 6 dagen in de week er volledig voor je klant te zijn.
Het is daar toch altijd druk? Zeggen mensen vaak, maar druk en iets opleveren is nog heel veel lastiger dan het lijkt. En: als het alleen druk is op het tijdstip dat jij er bent dan is dat vaak niet voldoende.
Deze column staat al een jaar op mijn computer, ik wilde hem niet publiceren omdat het nieuwe bestuur van Anne&Co er zo vol voor ging. Ik wilde niet negatief doen, ze gingen knallen. En dat hebben ze gedaan! Echt petje af!
Maar een jaar later, kwam er dit weekend een noodkreet, want zo kan het niet langer, net te weinig omzet, net te weinig vrijwilligers. Dus zelfs een winkel, die voor 90% op vrijwilligers draait kan de kop bijna niet boven houden. Het is teveel werk, voor te kleine opbrengst.
Mensen echt: winkelier zijn (commercieel of zelfs stichting) is geen makkie. In steden en dorpen is het een gemis, ik snap dat als geen ander. Maar tijden veranderen, mensen veranderen, plekken veranderen.
En wil je niet dat de winkel weg gaat? Dat zit er maar 1 ding op: elke dag boodschappen gaan doen. Voor niets gaat alleen de zon maar op. Niet bij jou, maar ook niet bij een ander.
Winkel zou een werkwoord moeten zijn
Je slaat de spijker op zijn kop Greetje. Er is trouwens ook nog het jouw welbekende oude spreekwoord: werk aan de winkel, met een winkel, en al helemaal als je daarnaast ook nog zelf produceert, en nog wat extra service verleent ben je echt never nooit klaar.
BeantwoordenVerwijderen