Doorgaan naar hoofdcontent

Pas jij wel in het juiste hokje?

Heel erg vroeger toen we nog sms’ ten had ik altijd een peperdure telefoonrekening. Ik sms’te met alle medewerkers wie er kon werken. Lang leve app zeggen we maar. In die tijd konden kinderen abonnementen afsluiten met 1000 sms jes gratis en bij mijn zakelijke abonnent was dat niet mogelijk. Ik snap het tot op de dag van vandaag nog steeds niet. Ik paste niet in het goede hokje denk ik.


Nu jaren later voel ik mij hetzelfde als het gaat om financieringen. Oversluiten, aanbouwen, uitbouwen, scheiden, ook ondernemers hebben een privé leven weer nog wel eens wat gebeurt. Maar wat zijn we anders dan onze werknemers! Ik denk dat ze voor “ ons soort” gewoon nog geen hokje verzonnen hebben. 


Als je een salaris strook van een werkgever hebt, met en werkgeversverklaring erbij. Dan ga je met de bank in gesprek en krijg je je hypotheek als je inkomen het toelaat. En klaar is Kees. 


Maar als je ondernemer bent .. o wee! Dan telt dat salaris niet wat je jezelf elke maand kunt uitkeren, al jaren lang, dan telt het niet of er overwaarde op je huis zit, dan telt het niet of de hypotheek al jaren trouw word betaald zonder problemen. Dan tellen je zekerheden uit onroerend goed niet. Of je spaarrekening, want dat past niet in het hokje van een hypotheek aanvraag.


Dan opeens kan een slecht kwartaal in de omzet of een ander vinkje wat niet op groen staat roet in het eten gooien. Dan word je afgeserveerd want er gaat een vinkje uit en dan pas je niet in een hokje. En als je niet in het hokje past wat bedacht is door alle managers en regelmakers in dit land dan ben je de sjaak.


Laatst sprak ik hierover met een collega ondernemer die zei: ze weten echt niet half wat het met ons als mens doet; 6/7 dagen in de week voor dag en dauw, keihard werken, elke maand voor je mensen op tijd de salarissen op de bank, en natuurlijk maak je in de avond uren ook nog even voor je personeelsleden die volledig zinloze werkgeversverklaring, er staat niets anders op dan ze niet op de loonstrook kunnen zien. 


En als jij iets nodig hebt, gewoon hè? Geen grote risico bedragen gewoon iets wat zelfs binnen de overwaarde van je huis past. Duizend en 1 briefjes, vragen, documenten en als klap op de vuurpijl vaak een vraag gesprek over je bedrijf en cijfers van 3 kwartier met de winkel vol klanten.


Wij hebben het nu zelf aan de hand, we gaan verhuizen naar een kleiner huis, de hypotheek word lager. Je zou zeggen makkie …. Nee dus 


Dames en heren banken, overheid en regelmakers, wij ondernemers zijn ook mensen, regels zijn prima maar het moet het doel dienen en redelijk zijn. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ook aardige mensen gaan failliet

  Geloof mij, failliet gaan is een hele toestand. Ik zou het je niet aanraden .. maar als het moet, doe het dan wel. Failliet gaan is een bedrijfseconomische beslissing die je neemt als je alle stenen omgedraaid hebt, alle dubbeltjes en kwartjes opnieuw heb geteld, en tot de conclusie komt dat je bedrijf niet meer financieel gezond genoeg is om een goede toekomst tegemoet te gaan.     Maar de afgelopen weken heb ik ook gemerkt dat failliet gaan nog maar al te vaak word vastgeknoopt aan draken van ondernemers, die overal een zooitje van maken, niet te vertrouwen zijn, en een spoor van ellende achter laten. Of aan mensen die al jaren aan het trekken zijn aan een dood paard met alle ellende in financi ë le en emotionele zin voor zichzelf en hun omgeving.    De eerst genoemde ondernemer valt wat mij betreft onder de slechte mensen en die hou je altijd en overal. Daar hebben we het maar niet over. De tweede ondernemer bewonder ik om zijn of haar doorzettingsvermogen, als dat de reden is. Wa

Morgen kan alles anders zijn

Het leven is onvoorspelbaar en je weet nooit hoe het loopt, als je daar rekening mee houd valt het altijd mee. En zelfs al valt het allemaal wel heel erg tegen, dan ook komen er daarna weer mooie nieuwe dingen. En als het allemaal tegen valt .. dan zie je dingen ook weer anders. Ik ben bijvoorbeeld nu extra blij dat we altijd onze concurrenten als collega’s hebben gezien. Aardige mensen, hardwerkend net als wij zelf, die het beter proberen te doen als wij. En wij natuurlijk beter dan hen. Want uiteindelijk vecht je allemaal voor je eigen toko. Dat is wat je passie, je levenswerk is. Je gaat geen brood halen bij de concurrent, en je stuurt de klant er niet heen voor wat je zelf ook hebt. Je deelt ook zijn vacatures niet, want je bent ook niet gekke Gerrit. Maar je loopt elkaar niet voorbij en je bent er voor elkaar als het nodig is, met sommigen drink je zelf af en toe eens koffie en heb je nog een betere klik.  Je bent je daar niet per se bewust van tot met moment komt waarop je eigen