Geloof mij, failliet gaan is een hele toestand. Ik zou het je niet aanraden .. maar als het moet, doe het dan wel. Failliet gaan is een bedrijfseconomische beslissing die je neemt als je alle stenen omgedraaid hebt, alle dubbeltjes en kwartjes opnieuw heb geteld, en tot de conclusie komt dat je bedrijf niet meer financieel gezond genoeg is om een goede toekomst tegemoet te gaan.
Maar de afgelopen weken heb ik ook gemerkt dat failliet gaan nog maar al te vaak word vastgeknoopt aan draken van ondernemers, die overal een zooitje van maken, niet te vertrouwen zijn, en een spoor van ellende achter laten. Of aan mensen die al jaren aan het trekken zijn aan een dood paard met alle ellende in financiële en emotionele zin voor zichzelf en hun omgeving.
De eerst genoemde ondernemer valt wat mij betreft onder de slechte mensen en die hou je altijd en overal. Daar hebben we het maar niet over. De tweede ondernemer bewonder ik om zijn of haar doorzettingsvermogen, als dat de reden is. Want het redden van je levenswerk is denk ik voor alle ondernemers het hoofddoel. Maar ik zou het erg vinden als het je overkomt omdat je je kop in het zand steekt, niet weet waar de pijn en het lek zit, en daardoor je leven lang vecht tegen de bierkaai. En vaak de strijd evengoed, moe, oud, zuur en los verliest. Dat ben jij niet waard.
De weg ernaartoe is heftig, is het wel echt zo erg? Doe ik er wel goed aan? Kan het toch niet anders? Wat is het zonde, want wat hebben wij een prachtig bedrijf met fantastische mensen! Alles komt voorbij in je hoofd, maar uiteindelijk steeds weer diezelfde conclusie: de levenscyclus van ons bedrijf is voorbij. 1001 redenen, en hoe oplossingsgericht wij ook zijn, 1001 oplossingen vinden zelfs wij niet.
Het beste advies heeft ons gesterkt in deze beslissing, want een familiebedrijf van meer dan 64 jaar oud de nek omdraaien is niet niks. Dan wil je het 1000 procent zeker weten dat je niets over het hoofd hebt gezien. Dus rekenen, rekenen, rekenen, en puzzelen, puzzelen, puzzelen. Tot het besluit daar is.
En je weet dan, we droppen een bom. Een bom omdat het bedrijf er nog heel gezond uit ziet, we werken nog fijn, bakken kwaliteit, de winkels zien er netjes uit en de boel is op orde. En we zijn toch allemaal zo aardig? Yup .. maar dat beschermd je niet tegen dit alles. Dan ga je evengoed failliet. Dat is wel gebleken.
Precies op tijd, zo voelen wij dat zelf. Op tijd om niet af te takelen, op tijd om niet onze medewerkers en leveranciers erin mee te trekken. Op tijd om met heel veel trots terug te kijken op de prachtige geschiedenis van Bakkerij Kees Gutter. Gefaald? Echt niet! Hoe kun je dat zeggen over een bedrijf wat 64 jaar zo’ n onderdeel is geweest van het leven van velen, iets waar we met velen met trots aan gewerkt hebben? Het is geëindigd, op een nogal abrupte wijze, door een bedrijfseconomische beslissing die noodzakelijk was.
Trots overheerst, op alles wat wij met onze familie en medewerkers hebben mogen doen de afgelopen 64 jaar. En we zien de toekomst met vertrouwen tegemoet.
Bedankt voor alle leuke reacties op mijn columns in Bakkerswereld. Ik heb ze altijd met veel plezier geschreven. Op dit platform stop ik ermee want ik ben geen bakker meer. Maar mijn boek gaat er nu zeker komen en dan laat ik het jullie weten!
Tot ziens! Want de wereld is klein
Greetje
Heel goed beschreven en absoluut doorleeft! Jullie waren en zijn doorzetters die niet zomaar loslaten, altijd geweest en ook hier zet je in door! Jullie keuze, hoe naar ook, is een hele weloverwogen maar super moeilijke ondernemersbeslissing. Dat verdient alleen maar respect en van mijn part een vette 10! Hoe waardeloos t ook is; je onderneemt tot de laatste cent! En ondernemer wordt je niet dat BEN JE!
BeantwoordenVerwijderenSterkte nogmaals met alles! Ik wacht op je boek! Groetjes Annemiek Donkersloot
Ik hoop voor jullie, dat er nu ook een zware last wegvalt. Door al het gepuzzel en er tegenaan hikken: wat moeten we doen?? Is nu voorbij .Dus veel rust tussen de oren toegewenst en ga bewust met de nieuwe situatie om, in het heden. Succes
BeantwoordenVerwijderenEen hard en waarschijnlijk zeer moeilijk besluit
BeantwoordenVerwijderenWij als Ter Haar Bakkerijmachines, mochten jarenlang jullie bedrijf voorzien van machines en deze onderhouden. Nooit hebben we een scheef woord gehad met elkaar. Ik vind het een erg moedig besluit maar ontzettend jammer en erg dat een bedrijf als bakkerij Gutter dicht moet. Fijne mensen, goed management en altijd “goed voor de centen”.
Ik, en met mij al mijn collega’s, hoop dat jullie allemaal een goed vervolg kunnen geven aan dit moedige besluit en weet dat in Nijverdal altijd ruimte en tijd is voor een bakkie mochten jullie eens in de buurt zijn.
Sterkte de komende tijd voor iedereen.