Morgen kan alles anders zijn

Het leven is onvoorspelbaar en je weet nooit hoe het loopt, als je daar rekening mee houd valt het altijd mee. En zelfs al valt het allemaal wel heel erg tegen, dan ook komen er daarna weer mooie nieuwe dingen.

En als het allemaal tegen valt .. dan zie je dingen ook weer anders. Ik ben bijvoorbeeld nu extra blij dat we altijd onze concurrenten als collega’s hebben gezien. Aardige mensen, hardwerkend net als wij zelf, die het beter proberen te doen als wij. En wij natuurlijk beter dan hen. Want uiteindelijk vecht je allemaal voor je eigen toko. Dat is wat je passie, je levenswerk is. Je gaat geen brood halen bij de concurrent, en je stuurt de klant er niet heen voor wat je zelf ook hebt. Je deelt ook zijn vacatures niet, want je bent ook niet gekke Gerrit. Maar je loopt elkaar niet voorbij en je bent er voor elkaar als het nodig is, met sommigen drink je zelf af en toe eens koffie en heb je nog een betere klik. 

Je bent je daar niet per se bewust van tot met moment komt waarop je eigen levenswerk tot een einde komt, en je toch ook een broodje en een taartje van de bakker wil blijven eten. Dan  het fijn als je zonder schaamte naar binnen kan lopen. Natuurlijk soms een beetje gek gevoel, en een beetje wennen. Maar ook leuk dat het kan! Leuk dat je al die mensen waarvan je weet dat het hun ook niet komt aanwaaien nu kan steunen. En dat je kan genieten van wat zij voor lekkers maken. En soms ook kan denken.. dat van ons was toch lekkerder, maar ja. .. dat is er niet meer en komt niet terug.

Ook ben ik mij er extra van bewust nu onze lieve toppers allemaal ook nieuw werk moesten zoeken. Zij moesten eerst de schok verwerken van de vaste grond die onder hun voeten werd weg gemaaid. Alles wat gewoon was, hun stabiele basis, hun levenswerk, hun lieve collega’s alles was weg. Werd ze afgenomen .. wat nu?

Concurrenten werden potentiële werkgevers, en hoe gek dat ook voelt voor hen, ze hebben gelijk! En wees eerlijk .. de een zijn dood is nu eenmaal de ander zijn brood. Waar de ene stopt komen er mega veel leuke medewerkers op de markt voor de ander. Dat is het leven en dat is gezonde economie. Maar dat maakt het nog niet makkelijk. De stap zetten, ervoor gaan, loslaten wat je altijd deed, en bij een ander nieuwe dingen gaan leren en ervaren is al moeilijk genoeg. En helemaal als het is bij een bedrijf waarvan het vroeger je levensdoel was het beter te doen dan hen. Opeens sta je toch in het pakkie van de concurrent.

Maar hoe stoer zijn ze? Al die medewerkers van ons waarvan velen alweer nieuwe dingen leren, trots zijn op hun nieuwe baan en plek. We missen elkaar, we hadden nog lang samen willen blijven, maar als je dan toch moet; met opgeheven hoofd en vol zelfvertrouwen erop af! Knallen met alles wat je kan en weet, en dan komt alles goed.